Deze prachtige video laat zien hoe twee jonge mensen veranderen in ouderen van negentig! Hij is in het Engels, ik hoop dat het geen bezwaar is. De emoties in deze video zijn zo mooi. Ik werd er zelf helemaal ontroerd van. Het is toch maar goed dat we niet in de toekomst kunnen kijken
Worden we vergeetachtiger naarmate we ouder worden? Ik denk het wel, vooral ook omdat de hoeveelheid informatie die op ons afkomt steeds groter wordt. Het leven was vroeger beslist simpeler en onze eigen"harde schijf" was niet zo zwaar belast. Het internet is daar voor een groot deel debet aan, naast veel voordelen die het internet biedt, zijn er ook nadelen. Bijvoorbeeld dat je zoveel informatie krijgt, die ontzettend interessant is, maar die ook je geheugen behoorlijk belast.
En is de onderstaande conversatie misschien herkenbaar?
Vanmorgen vroeg mijn vriendin mij om de naam van iemand die ze iets wilde vragen." Natuurlijk" zei ik, "zij heet......" en ik stokte. Wat was haar naam nu toch alweer? En ik wist het niet meer. Ik wist niet meer de naam waarom ze vroeg." Ogenblikje," zei ik," ik moet even nadenken." Dit soort momenten kunnen je zomaar overvallen en de truc is om daar niet zenuwachtig over te worden. Want dan is het helemaal moeilijk om je iets te herinneren. Vertrouw op jezelf en praat of denk even over iets anders en oeps, plotseling weet je het weer.
Vroeger werd ik dar heel nerveus over, nu maak ik me niet zo druk meer."Ik bel je zo terug", zei ik,"ik moet het even op zoeken." En ja hoor, nadat ik de verbinding had verbroken en even nadacht wist ik het weer.
Mijn partner vroeg me of ik ergens mee naar toe wilde gaan. Natuurlijk, maar waar naar toe dan? "Ja, nou kom ik toch daar niet op," zei hij." Je weet wel, waar we laatst ook waren". ?????"Op de markt?" probeerde ik." Nee joh," zei hij "Amsterdam?" probeerde ik nog een keer." Nee," zei hij weer. "Wacht," waar we dat mooie schilderij gezien hebben." O, Haarlem dus. Kijk of je nog iets weet wat je op dat moment deed.
.
En zo zijn er nog heel veel voorbeelden waarin we kunnen blokkeren en ik noem ze maar seniorenmomenten. Het kan heel lastig zijn en ik zie het maar als een overbelasting van mijn harde schijf. Wat die onze hersenen al niet hebben moet opslaan in al die jaren, ongelooflijk
.
Eerst dacht ik nog, zou dit nu het begin van dementie zijn, ik werd er behoorlijk onrustig van. Maar nee, dit heeft niets met dementie te maken. Inmiddels weet ik wanneer ik onder druk sta en iets meteen moet zeggen, ik het soms niet weet of beter gezegd, ik blokkeer en ik kan er niet op komen.
Vooral wanneer iemand van mij snel een antwoord wil hebben, kan het bij mij blokkeren.
Een vriend van mij vertelde als hij bij mij kwam steevast hetzelfde verhaal wat hij al verteld had. Hoe ga je daar nu vriendelijk mee om? Eerst liet ik het hem helemaal uit vertellen, doe ik eigenlijk nog wel. maar soms zeg ik ook, " Ja joh, dat heb je al verteld hoor." Omdat zijn verhalen nogal lang zijn en ik het geduld er niet voor heb.
Doe ik dat dan ook, een verhaal nog een keer vertellen? Nee hoor. Nooit. Ha ha, dat dacht ik Mijn dochter denkt daar heel anders over." Dat heb je al verteld mam," zegt ze dan. Tegenwoordig ben ik haar voor en zeg ik: "O, had ik dat misschien al verteld?"
Hoe kom je nu weer uit zo'n seniorenmoment? Bij mij werkt het om even rustig de tijd te nemen en vooral niet zenuwachtig te worden Sorry, zeg ik, ik weet het even niet, maar het komt zo, praat gerust vooral door. Ik vraag mezelf af, waar ging het ook alweer over en luister naar mijn gesprekspartner en even later weet ik het weer.
Toch een beetje angstig over je vergeetachtigheid, klik op de onderstaande link en herken de symptomen.
Op Facebook vond ik vandaag het volgende artikel en het mocht gedeeld worden.Voor mij heel herkenbaar, voor jou ook?
Onlangs is er A.A.A.D.D. bij me geconstateerd – Age Activated Attention Deficit Disorder.
Dit zijn de symptomen:
Ik besluit om mijn de planten in mijn tuin water te geven. Terwijl ik de tuinslang opendraai op de oprit, kijk ik naar mijn auto en besluit dat deze gewassen moet worden.
Terwijl ik naar de garage ga, zie ik post liggen op de verandatafel die ik eerder uit de brievenbus had gehaald.
Ik besluit om de post door te nemen voordat ik de auto was.
Ik leg mijn autosleutels op de tafel, gooi de reclamefolders in de vuilnisbak onder de tafel en merk op dat deze vol is.
Dus besluit ik om de rekeningen terug op de tafel te leggen en eerst de vuilnis weg te brengen.
Maar dan denk ik, als ik toch vlakbij de brievenbus kom bij het wegbrengen van het vuilnis, kan ik net zo goed eerst de rekeningen betalen.
Ik neem mijn chequeboekje van de tafel en zie dat er maar één cheque over is. Mijn extra cheques liggen op mijn bureau in de studeerkamer, dus ga ik naar binnen naar mijn bureau waar ik het blikje Pepsi zie liggen dat ik aan het drinken was.
Ik ga naar mijn cheques zoeken, maar eerst moet ik de Pepsi opzij schuiven zodat ik die niet per ongeluk kan omgooien.
De Pepsi is warm geworden en ik besluit hem in de koelkast te zetten om hem koel te houden.
Terwijl ik naar de keuken loop met de Pepsi, valt mijn oog op een vaas met bloemen op het dressoir die ik water moet geven.
Ik zet de Pepsi op het dressoir en zie mijn leesbril liggen die ik de hele morgen heb gezocht. Ik besluit dat ik deze beter terug op mijn bureau kan leggen, maar eerst ga ik de bloemen water geven.
Ik leg de bril terug op de dressoir, vul een gieter met water en zie ineens de afstandsbediening. Iemand heeft hem op de keukentafel laten liggen.
Ik bedenk dat wanneer we vanavond tv gaan kijken, ik naar de afstandsbediening moet gaan zoeken, omdat ik me niet herinner dat hij op de keukentafel ligt, dus besluit ik om hem terug te leggen in de zitkamer waar hij hoort, maar eerst ga ik de bloemen water geven.
Ik giet wat water in de vaas, maar ik knoei water op de vloer.
Dus leg ik de afstandsbediening terug op de tafel, pak een doekjes en ruim het water op.
Dan ga ik naar de gang en probeer ik te bedenken wat ik ook alweer wilde gaan doen. Het einde van het liedje: de auto is niet gewassen de rekeningen zijn niet betaald er ligt een blikje lauwe Pepsi op het dressoir de bloemen hebben niet genoeg water, er zit nog steeds maar 1 cheque in mijn chequeboekje, ik kan de afstandsbediening niet vinden, ik kan mijn bril niet vinden en ik kan me niet herinneren wat ik met de autosleutels heb gedaan. Wanneer ik denk probeer te bedenken waarom er niks vandaag nergens iets van terecht is gekomen, ben ik echt verbijsterd omdat ik weet dat ik de hele dag bezig ben geweest, en ik echt moe ben.
Ik realiseer dat dit een serieus probleem is en ik moet er hulp voor vragen, maar eerst ga ik even mijn e-mail checken….
Doe me een plezier. Stuur dit bericht door aan iedereen die je kent, omdat ik niet meer weet aan wie ik het in godsnaam gestuurd heb.
Niet lachen — als dit je nog niet gebeurt, komt jouw tijd nog wel!!
Herkennen en symptomen | Alzheimer Nederland
https://www.alzheimer-nederland.nl/dementie/herkennen-symptomen
te voelen. soms voel je snel verbetering en soms duurt het even. Het zijn geen medicijnen maar
voedingsstoffen, Ook voor je geheugen en focus kun je supplementen nemen. Mijn vooorkeur gaat
hierbij uit naar Nature's Range. Vooral Gerovital werkt. U kent het misschien nog wel van vroeger en
het is weer helemaal terug.
I
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je reageren? Dat kan hier