OmaMarion wil laten zien wat deze oma bezig houdt. Wat geeft mijn leven betekenis en kan en durf ik daarover te schrijven? Wat vind ik leuk en wat heeft mij geluk gebracht in het leven?En misschien zijn er nog wel meer vragen waar ik over kan schrijven Ook, hoe is het om ouder te worden? Ga je dan anders denken? Hoe kun je het beste omgaan met de veranderingen van je lijf?
Super video, voor de meesten van ons niet weg gelegd deze act, maar leuk om te zien. Het mooiste vind ik altijd van Britain got talent dat het eerst niets lijkt er wordt een beetje scheef gekeken, maar dan......
swingt Oma de pan uit. Deze Oma zou dat trouwens echt niet meer kunnen maar ik vind het geweldig om te zien. Een paar blogs ben ik even echt oma geweest en nu ga ik weer verder met het ouder worden . Gisteren ben ik naar Artis geweest, inderdaad, met mijn kleinkinderen. Al jaren daar niet meer geweest en er liggen zoete herinneringen, tenslotte ben ik een echte Amsterdamse. Kilometers gelopen maar gedaan, ja hoor, thuis gekomen was ik behoorlijk stijf. Ik vermoed dat het bij de meesten van ons speelt, stijvere en stramme spieren. Er waren ook heel veel Opa's en Oma's in Artis en niet iedereen wandelde even gemakkelijk. In mijn vorige blog heb ik geschreven wat ik zoal aan supplementen slik en dat helpt, maar dit recept kwam ik onlangs tegen en ik kan het echt iedereen aanraden.Dit recept is trouwens "HOT" Het is geweldig! Het smeert de gewrichten op een natuurlijke manier, gaat pijn en ontsteking tegen, het is onderzocht of het werkt werkt en ja, ik vind het heel lekker al zal niet iedereen het daarmee eens zijn. Het recept komt uit het PALEO kookboek, een manier van eten om zo gezond mogelijk door het leven te gaan. Daar komt-ie dan: BOTTEN BOUILLON. Ja zeker, bouillon getrokken van runderbotten. Kan ook van kippenbotten trouwens. Zit ik er heel erg naast als ik denk dat dit voor de meesten van ons niet zo vreemd is? Vroeger trokken we vaak een sterke bouillon, tegen verkoudheid en griep. Een goed getrokken bouillon maakt je warm en je voelt dat het goed voor je is. Maar voor je spieren en gewrichten? En zeg ik nu dat het ook tegen de pijn helpt? Ja, dat zeg ik.Het zijn de nieuwste inzichten omdat een lang getrokken bouillon en dan heb ik het over 72 uur, jawel, heel veel gelatine bevat en heel veel mineralen. Dit zijn de feiten wat een botten bouillon voor je doet en het is onderzocht: Je stoelgang wordt beter, gezondere gewrichten, vergroot je immuunsysteem, vermindert rimpels en verbetert de kwaliteit van je huid. Dat is allemaal niet niks. In feite vind ik het formidabel. O, wat vind ik dit toch een geweldig lied, ik kan het niet nalaten om te laten horen. Hier is formidable!
Ik geloof dat we allemaal formidable zijn. Maar eigenlijk weet ik het niet zo gauw. Ik ga daarover nadenken. Waar ben jij formidable in? Je bent altijd welkom om te reageren, vind ik leuk ook. Een botten bouillon is niet zomaar gemaakt en het is ook niet hetzelfde wanneer je een karkas van een kip enkele uren laat trekken, hoewel dat ook heel erg lekker is. Maar de kracht zit hem hier in het laten trekken van de bouillon tot zo'n 72 uur. De botten worden dat zacht gekookt waardoor de mineralen en gelatine vrij komen. En er gaan veel groenten in. In de volgende aflevering zal ik het volledige recept geven, het is niet alleen maar even van botten in water opzetten, er komt meer bij kijken. tot de volgende keer.
O, wat is afscheid nemen toch moeilijk en het is zo onvermijdelijk. Je hebt verschillende vormen van afscheid nemen, waarvan natuurlijk de dood de grootste vorm is. maar ook iemand die je dierbaar is en weer vertrekt of het afscheid van een die die zo lang je maatje bij jou in huis is geweest. Ik vind het altijd weer zo moeilijk. Het is echt zo, de dood hoort bij het leven. Ik heb wel eens gedacht,je moet je niet zo hechten aan mensen of aan dieren. Dan doet het niet zo'n pijn als ze uit je leven verdwijnen Dat is echt een heel onzinnige gedachte. Buiten dat het onhaalbaar is, probeer het maar eens tegen te gaan. Je doet je jezelf ook heel veel te kort. En de ander ook. De pijn die je voelt, heet liefde en of je wilt of niet, liefde laat zich niet uit je leven verwijderen. Deze week kwam er een eind aan het leven van poesje Igor. Hij was nog niet zo oud, twaalf jaar, maar langzaam gleed hij uit zijn leventje. Igor is de poes uit het gezin van mijn zoon Arie. Hij was al een paar dagen zo ziek dat de dierenarts hem bij zich hield en woensdag belde ze op en vertelde ze dat genezing niet meer mogelijk was en ze hem beter konden laten inslapen. Groot verdriet bij de kinderen, hij is zo'n lieve poes die heel veel van knuffelen houdt. Maar ze hadden ook wel gezien dat Igor heel erg mager was geworden en niet meer wilde eten. Afgelopen donderdagmiddag was het zover en mijn zoon Arie,mama Ollie, Natalie en Esther hielden allemaal om de beurt Igor vast en vertelden hem hoeveel ze van hem hielden. Het was mooi gegaan, vertelde mama Ollie. De dierenarts had het helemaal begrepen. Ze mochten zoveel tijd nemen als ze nodig hadden. Daarna gaf ze hem een slaapmiddel en een spuitje en sliep hij rustig in. Thuis begroeven ze hem onder de appelboom. Ik vind het heel erg, mam", zei Natalie, "maar ik ben zo blij dat we erbij waren. Dag lief poesje
Deze video gaat over de oudste turnster ter wereld. Ongelofelijk wat deze dame van 91 presteert. Ik vind het ook een beetje eng dat iemand dat nog kan op deze leeftijd Maar kijk eens naar die prachtige benen, ongetwijfeld te danken aan het vele oefenen!
Deze week was ik Oma, ik ben natuurlijk altijd een Oma, maar deze week helemaal. Vandaar dat deze blog een beetje laat is want ik had gewoon geen tijd! Ik heb vijf kleinkinderen, waarvan er vier in Nederland wonen en eentje in in het buitenland, in Curaçao. Vier prachtige meiden en een jongen van nu net een jaar. Mijn jongste dochter en man en hun kindje Nash zijn nu in Nederland en hebben deze week bij mij gelogeerd. Druk, druk en zo ontzettend leuk. Kleine Nash onderzoekt alles,hij voert de hond vanuit zijn kinderstoel, gooit alle lepels die aan de zijkant van het keukenblok hangen, op de grond. Zijn fles houdt hij ondersteboven, hij vindt de afstandsbediening van de televisie en ik krijg meteen een vreemd kanaal erop. Hoe krijgt hij het voor elkaar?? Hij lacht mij toe met zijn stralende blauwe ogen en wil opgetild worden. Even maar, dat wel, dan wil hij naar zijn mama of papa. Ik vind het heerlijk om Oma te zijn, ik had dat nooit gedacht maar het is echt leuk, er was meteen een herkenning toen mijn kleinkinderen werden geboren. Waarom? Geen idee, maar het was gewoon daar. Zo bijzonder om een kindje te knuffelen wat bij jou hoort maar toch ook weer niet. Ik ben oma, geen mama, geen slapeloze nachten, geen zorgen over voedingen, hoewel, dat zeg ik nu wel maar als je dochter of zoon aangeeft dat het allemaal wat moeilijker gaat, maak je je toch zorgen. Mijn oudste kleindochter Martje, is bijna zeventien . Haar zusje Anna is twaalf, Dan Nora, is ook twaalf en Ella is zes. Heerlijke meiden en ik ben zo trots op ze. Het leukste is dat ze altijd zo blij zijn als ze Oma zien, we knuffelen wat af. Helaas is Opa al een aantal jaren geleden overleden. En met deze dagen mis ik hem bijzonder. Hij was een echte familie man. En als kers op de taart is daar nu kleine Nash, net 1 jaar oud." O Oma," roepen zijn nichtjes." Hij is zoooo schattig" en dat is ook zo." Kijk eens Oma, die blonde haartjes, so cute. Hij is te leuk," roepen ze in koor en zijn niet meer bij hem weg te slaan. Ik ook niet, hij is echt heel schattig. Nash vindt al die aandacht prachtig, met zijn mooie blauwe ogen en leuke lach palmt hij iedereen in. Mij ook natuurlijk, al denk ik er nachts toch wel anders over. Hij slaapt in de grote slaapkamer in het logeerbedje bij zijn ouders. Ik slaap in de kamer ernaast. Nash heeft last van de jetlag, negen uur verschil met Curaçao eist zijn tol. Om de paar uur wordt hij hard huilend wakker. Pas na 3 dagen slaapt hij een nachtje door en zijn zijn ouders er weer van overtuigd dat het goed komt. Oma wist het natuurlijk al langer al zou het wel fijn zijn als ik weer snel in slaap kon komen. Gisteren was iedereen er, we hadden geen kind aan Nash met al zijn nichtjes om hem heen. Als een kleine prins strooide hij met zijn charmes. We gingen met z'n allen naar de kinderboerderij hier verderop. Nash in zijn nieuwe wandelwagen die net bezorgd was. bij aankomst met het vliegtuig in Amsterdam bleek dat zijn oude wandelwagen helemaal in elkaar gedrukt was. maar bij www.bol.com was er gauw een nieuwe gekocht. Even als een paar schattige blauwe nieuwe schoentjes. Maar Nash wil er niet op lopen. Waarom zou hij ook? Op Curaçao loopt hij nog niet op schoentjes. Vandaag is Nash logeren in Amsterdam met zijn papa en mama. Dat was afgesproken en zaterdag vliegen ze weer terug naar Curaçao.
Het is heel stil in huis nu, zoals altijd ben ik daar een beetje verdrietig over, het was zo gezellig. Ik mis Opa nu heel erg, het is fijn als je dit kunt delen. En hij zou het ook zo leuk hebben gevonden. Ik vind het ook wel weer lekker, m'n eigen ding doen. En, ik ben best een beetje moe. Ik denk dat ik maar even mijn ogen dicht doe. Voor alle Opa's en Oma's die iets voor hun kleinkinderen willen kopen, de online speelgoed winkel Lobbes.De online speelgoed winkel
En heel veel kinderschoenen op dit moment met hoge kortingen op: www.sarenza.com
Deze prachtige video laat zien hoe twee jonge mensen veranderen in ouderen van negentig! Hij is in het Engels, ik hoop dat het geen bezwaar is. De emoties in deze video zijn zo mooi. Ik werd er zelf helemaal ontroerd van. Het is toch maar goed dat we niet in de toekomst kunnen kijken Worden we vergeetachtiger naarmate we ouder worden? Ik denk het wel, vooral ook omdat de hoeveelheid informatie die op ons afkomt steeds groter wordt. Het leven was vroeger beslist simpeler en onze eigen"harde schijf" was niet zo zwaar belast. Het internet is daar voor een groot deel debet aan, naast veel voordelen die het internet biedt, zijn er ook nadelen. Bijvoorbeeld dat je zoveel informatie krijgt, die ontzettend interessant is, maar die ook je geheugen behoorlijk belast. En is de onderstaande conversatie misschien herkenbaar? Vanmorgen vroeg mijn vriendin mij om de naam van iemand die ze iets wilde vragen." Natuurlijk" zei ik, "zij heet......" en ik stokte. Wat was haar naam nu toch alweer? En ik wist het niet meer. Ik wist niet meer de naam waarom ze vroeg." Ogenblikje," zei ik," ik moet even nadenken." Dit soort momenten kunnen je zomaar overvallen en de truc is om daar niet zenuwachtig over te worden. Want dan is het helemaal moeilijk om je iets te herinneren. Vertrouw op jezelf en praat of denk even over iets anders en oeps, plotseling weet je het weer. Vroeger werd ik dar heel nerveus over, nu maak ik me niet zo druk meer."Ik bel je zo terug", zei ik,"ik moet het even op zoeken." En ja hoor, nadat ik de verbinding had verbroken en even nadacht wist ik het weer. Mijn partner vroeg me of ik ergens mee naar toe wilde gaan. Natuurlijk, maar waar naar toe dan? "Ja, nou kom ik toch daar niet op," zei hij." Je weet wel, waar we laatst ook waren". ?????"Op de markt?" probeerde ik." Nee joh," zei hij "Amsterdam?" probeerde ik nog een keer." Nee," zei hij weer. "Wacht," waar we dat mooie schilderij gezien hebben." O, Haarlem dus. Kijk of je nog iets weet wat je op dat moment deed. . En zo zijn er nog heel veel voorbeelden waarin we kunnen blokkeren en ik noem ze maar seniorenmomenten. Het kan heel lastig zijn en ik zie het maar als een overbelasting van mijn harde schijf. Wat die onze hersenen al niet hebben moet opslaan in al die jaren, ongelooflijk . Eerst dacht ik nog, zou dit nu het begin van dementie zijn, ik werd er behoorlijk onrustig van. Maar nee, dit heeft niets met dementie te maken. Inmiddels weet ik wanneer ik onder druk sta en iets meteen moet zeggen, ik het soms niet weet of beter gezegd, ik blokkeer en ik kan er niet op komen. Vooral wanneer iemand van mij snel een antwoord wil hebben, kan het bij mij blokkeren. Een vriend van mij vertelde als hij bij mij kwam steevast hetzelfde verhaal wat hij al verteld had. Hoe ga je daar nu vriendelijk mee om? Eerst liet ik het hem helemaal uit vertellen, doe ik eigenlijk nog wel. maar soms zeg ik ook, " Ja joh, dat heb je al verteld hoor." Omdat zijn verhalen nogal lang zijn en ik het geduld er niet voor heb. Doe ik dat dan ook, een verhaal nog een keer vertellen? Nee hoor. Nooit. Ha ha, dat dacht ik Mijn dochter denkt daar heel anders over." Dat heb je al verteld mam," zegt ze dan. Tegenwoordig ben ik haar voor en zeg ik: "O, had ik dat misschien al verteld?" Hoe kom je nu weer uit zo'n seniorenmoment? Bij mij werkt het om even rustig de tijd te nemen en vooral niet zenuwachtig te worden Sorry, zeg ik, ik weet het even niet, maar het komt zo, praat gerust vooral door. Ik vraag mezelf af, waar ging het ook alweer over en luister naar mijn gesprekspartner en even later weet ik het weer. Toch een beetje angstig over je vergeetachtigheid, klik op de onderstaande link en herken de symptomen. Op Facebook vond ik vandaag het volgende artikel en het mocht gedeeld worden.Voor mij heel herkenbaar, voor jou ook?
Onlangs is er A.A.A.D.D. bij me geconstateerd – Age Activated Attention Deficit Disorder.
Dit zijn de symptomen:
Ik besluit om mijn de planten in mijn tuin water te geven. Terwijl ik de tuinslang opendraai op de oprit, kijk ik naar mijn auto en besluit dat deze gewassen moet worden.
Terwijl ik naar de garage ga, zie ik post liggen op de verandatafel die ik eerder uit de brievenbus had gehaald.
Ik besluit om de post door te nemen voordat ik de auto was.
Ik leg mijn autosleutels op de tafel, gooi de reclamefolders in de vuilnisbak onder de tafel en merk op dat deze vol is.
Dus besluit ik om de rekeningen terug op de tafel te leggen en eerst de vuilnis weg te brengen.
Maar dan denk ik, als ik toch vlakbij de brievenbus kom bij het wegbrengen van het vuilnis, kan ik net zo goed eerst de rekeningen betalen.
Ik neem mijn chequeboekje van de tafel en zie dat er maar één cheque over is. Mijn extra cheques liggen op mijn bureau in de studeerkamer, dus ga ik naar binnen naar mijn bureau waar ik het blikje Pepsi zie liggen dat ik aan het drinken was.
Ik ga naar mijn cheques zoeken, maar eerst moet ik de Pepsi opzij schuiven zodat ik die niet per ongeluk kan omgooien.
De Pepsi is warm geworden en ik besluit hem in de koelkast te zetten om hem koel te houden.
Terwijl ik naar de keuken loop met de Pepsi, valt mijn oog op een vaas met bloemen op het dressoir die ik water moet geven.
Ik zet de Pepsi op het dressoir en zie mijn leesbril liggen die ik de hele morgen heb gezocht. Ik besluit dat ik deze beter terug op mijn bureau kan leggen, maar eerst ga ik de bloemen water geven.
Ik leg de bril terug op de dressoir, vul een gieter met water en zie ineens de afstandsbediening. Iemand heeft hem op de keukentafel laten liggen.
Ik bedenk dat wanneer we vanavond tv gaan kijken, ik naar de afstandsbediening moet gaan zoeken, omdat ik me niet herinner dat hij op de keukentafel ligt, dus besluit ik om hem terug te leggen in de zitkamer waar hij hoort, maar eerst ga ik de bloemen water geven.
Ik giet wat water in de vaas, maar ik knoei water op de vloer.
Dus leg ik de afstandsbediening terug op de tafel, pak een doekjes en ruim het water op.
Dan ga ik naar de gang en probeer ik te bedenken wat ik ook alweer wilde gaan doen. Het einde van het liedje: de auto is niet gewassen de rekeningen zijn niet betaald er ligt een blikje lauwe Pepsi op het dressoir de bloemen hebben niet genoeg water, er zit nog steeds maar 1 cheque in mijn chequeboekje, ik kan de afstandsbediening niet vinden, ik kan mijn bril niet vinden en ik kan me niet herinneren wat ik met de autosleutels heb gedaan. Wanneer ik denk probeer te bedenken waarom er niks vandaag nergens iets van terecht is gekomen, ben ik echt verbijsterd omdat ik weet dat ik de hele dag bezig ben geweest, en ik echt moe ben.
Ik realiseer dat dit een serieus probleem is en ik moet er hulp voor vragen, maar eerst ga ik even mijn e-mail checken….
Doe me een plezier. Stuur dit bericht door aan iedereen die je kent, omdat ik niet meer weet aan wie ik het in godsnaam gestuurd heb.
Niet lachen — als dit je nog niet gebeurt, komt jouw tijd nog wel!!
Ik ben een groot voorstander van supplementen. In de vorige blog staat wat ik zoal slik om me goed te voelen. soms voel je snel verbetering en soms duurt het even. Het zijn geen medicijnen maar voedingsstoffen, Ook voor je geheugen en focus kun je supplementen nemen. Mijn vooorkeur gaat hierbij uit naar Nature's Range. Vooral Gerovital werkt. U kent het misschien nog wel van vroeger en het is weer helemaal terug.
Hoe voelt het ouder worden? Best lastig soms en confronterend. Dat zijn de momenten dat je je realiseert dat je niet meer zo in de markt ligt. Dat ze U en mevrouw tegen je gaan zeggen. Het begint bij de bakker, die zegt opeens U. En voor dat je het weet zegt iedereen U tegen je. En mevrouw, kan ik U helpen? In het begin zei ik nog wel eens, zeg maar je tegen mij hoor. Dat doe ik nog wel maar vaak is het moeilijk, vooral voor jonge mensen om je te zeggen. Laatst liet ik de hond uit in het park en maakte een praatje met iemand die ook twee honden heeft die uit Spanje komen. De mijne komt daar ook vandaan. Ze is stewardess en omdat ik dat ook ben geweest hebben we wel wat te kletsen. Maar ze blijft U zeggen. Ik nodigde haar uit om je tegen mij te zeggen en ze keek me aan en zei: dat doe ik wel, maar je bent wel een echte U hoor. Ik moest daar om lachen en had het nog nooit zo eerder gehoord. Zo midden vijftig begon ik te merken dat ik als oudere werd gezien, ikzelf had daar helemaal geen idee van. Ik vond het best moeilijk, Ik was gewend aan aandacht om hoe ik er uit zag en dat begon te verdwijnen. Er werd nooit meer naar me gefloten op straat, die tijd was over. Ik realiseerde me dat ik altijd heel afhankelijk was van de goedkeuring van anderen en dat er een andere tijd aan brak. En nu? Ik voel me nog steeds niet oud, het lukt me gewoon niet. Ik ben onbeschrijfelijk nieuwsgierig dat wel. Ik wil graag alles weten en onderzoeken en ik zie niet gebeuren dat het overgaat. Nog altijd wil ik wel dat iemand mij aardig vindt, dat zit er zo in gebakken. Het verschil is dat ik het me realiseer en er dan mee ophoud. Dit was een klein verhaaltje over hoe het ouder worden bij mij voelt. Ik heb dus veel last van stijfheid, dat ligt ook aan het weer, in de winter is dat meer. Is daar iets aan te doen? Ja, wat bij mij helpt: Visolie Vitamine C Collageen. Over visolie wordt altijd heel veel gezegd, die moet je wel kopen en die niet want dat komt uit de vervuilde zee. Krill visolie schijnt fantastisch te zijn maar is erg duur. Ik gebruik zelf COD olie wat hetzelfde is als levertraan. wie herinnert zich dat niet van vroeger, en wie vond het niet verschrikkelijk om levertraan te slikken. Gelukkig werd dat wat gemakkelijker toen er sinaasappel aan toegevoegd werd, maar het was nog steeds niet echt lekker. Deze COD olie komt in capsules en ik neem er 1 of 2 per dag. En levertraan is ook visolie en ik voel me er lekker bij. Een fijne bijkomstigheid, het is niet duur. Vitamine C is noodzakelijk hierbij anders wordt de olie niet opgenomen en buiten dat is Vitamine C een anti-oxidant en dat is noodzakelijk om niet snel te verouderen. De dosering is 1000 mg, 1 per dag. Collageen: het smeermiddel voor je gewrichten en voor je huid, dosering 6 tabletten per dag. Wat me eraan herinnert dat ik dat vandaag ben vergeten om te doen. Morgen dan maar. Behalve dat het je gewrichten goed doet, wordt ook je huid soepeler door deze supplementen en da je dat gauw merken. Ik kan me voorstellen dat je zegt, dat kost allemaal weer geld. Dat klopt en toch laat ik me daardoor niet weerhouden, ik merk gewoon dat het me goed doet. Bij wie koop ik deze supplementen? Bij Holland en Barrett, de voormalige Tuinen en deze supplementen krijg je 2 flessen voor de prijs van 1. dat schiet lekker op. Ik weet eigenlijk niet of dat altijd zo is maar nu wel.Een fantastische winkel trouwens, je kan er zoveel vinden. En wilt U reageren of heeft u een tip, heel graag.
Er is veel te vertellen over het ouder worden en ik was verbaasd en ook verrast dat veel mensen de blog hebben gelezen en het is waar, ouder worden is soms bepaald niet plezierig. Er zijn dingen die je overkomen en die je niet in de hand hebt. Zo schreef Corinne mij. Ik mag het delen en zij schreef over haar vader en moeder, beiden in de zeventig, ze gaan regelmatig met de boot of de caravan op vakantie en genieten van het leven. Maar het leven van haar schoonvader en schoonmoeder, die van dezelfde leeftijd zijn is een ander verhaal, helaas heeft haar schoonmoeder Alzheimer en haar man Parkinson en daar is veel zorg mee gemoeid en hun leven is echt niet leuk meer en ook niet voor hun omgeving. Twee enorme tegenstellingen in het ouder worden en zijn. We hebben het echt niet voor het zeggen en kunnen alleen maar dankbaar zijn als we op een redelijk gezonde manier ouder worden en ook gezond blijven. Dank je wel Corinne voor je bericht en ik begrijp wat je zegt dat je zo niet oud wilt worden Ouder worden gaat geleidelijk, je hebt het zo niet in de gaten en het eerst merkte dat ik sneller moe werd. Ik kon nog wel eens doorhalen of teveel drinken en had daar nooit zoveel last van maar helaas was daar de dag dat het langer duurde voordat ik me weer goed voelde.
Ik kreeg zwembandjes om mijn middel en probeerde van alles om het eraf te krijgen. Ik weet het natuurlijk aan de overgang en dat had er ook alles mee te maken. De zwembandjes zitten er nog... dat is mooi niet gelukt om ze weg te krijgen en alles begon eigenlijk een beetje te hangen, wat ik ook deed, dat bleef zo. En was dat maar waar dat het zo bleef, het gaat gewoon meer hangen. Alleen het hangtempo wordt wat trager.
Ik heb de energie dus niet meer die ik vroeger had, ik pas op met drinken want behalve dat ik het lekker vind, voel ik ook sneller de effecten en slaap niet goed op teveel drank. En ik herstel niet meer zo snel. Ik ben enorm goed in zitten geworden. In wat? ja, in zitten. Wat ik heel duidelijk merk is dat ik niet zo snel op gang kom als ik gezeten heb. Mijn stijve spieren hebben tijd nodig en eigenlijk heb ik helemaal niet zo'n zin om iets te doen, dus ik blijf nog een tijdje zitten. Nou is de erkenning van het probleem al de halve oplossing iets meer discipline dus en ervan doordrongen zijn dat bewegen goed voor je is. Zoveel mogelijk bewegen. Maar wat het ergste is, dat we er ook oud uit gaan zien, gelukkig gaat het geleidelijk, dat wel. Wallen onder je ogen, rimpels, het vel om je nek gaat hangen, kipfiletjes onder je armen, oude handen met aderen duidelijk zichtbaar erop, verouderde huid in je gezicht en eigenlijk overal. Ik zal vast wel iets vergeten zijn. Tja, hoor ik je denken, dat moet je maar accepteren en dat hoort bij het ouder worden.
Is helemaal waar en het zou ook wel raar zijn als je niet zou kunnen zien dat je ouder wordt. Stel je voor dat ik er nu uit zou zien als een dertiger, dat zou toch wel heel vreemd zijn.
Er is dus niets aan te doen, of toch wel? Er is zeker wat aan te doen, er is wat te doen aan stijfheid en de pijn die ik soms heb, mijn voornaamste probleem, al moet je goed zoeken wat werkt.
Er is wat aan je huid te doen, je haar, je lovehandles misschien. Wonderen kun je niet verwachten. Maar het is wel leuk op onderzoek uit te gaan. En hier weer een video,misschien ken je hem al wel, hij is zo leuk. Opeens denk ik, hoe voelt het eigenlijk om ouder te worden? Daar schrijf ik de volgende keer over.
Wat is leeftijd? Deze dame is 97 en danst nog gezellig in een straat in Italië. Fantastisch natuurlijk. Hoe voelt het om oud te zijn? Dat is een andere vraag dan, hoe is het om oud te zijn. Je voelt dus dat je lichaam niet meer zo gemakkelijk doet wat jij wilt. En dat wil je natuurlijk niet.Dus dapper doe je net alsof je geen pijn hebt als je bijvoorbeeld moet bukken als je iets van de grond wilt oprapen. Langzaam zak je door je knieën totdat je wat je hebt laten vallen kunt oprapen. Thuis is dat niet zo'n probleem maar ergens anders moet je goed je hoofd erbij houden en geen rare capriolen uithalen dus niet bijvoorbeeld tot op de grond door je knieën zakken. Dat deed ik gisteren dus wel, ik moest iets pakken wat achterin het gootsteenkastje lag en ik zak door mijn knieën tot ik op mijn hurken zat en pak de borstel die ik wil hebben. En toen moest ik weer overeind. Helemaal vergeten dat mijn knieën dat niet leuk vinden en als ik geen keukenkastje had gehad waar ik mij aan op kon hijsen was ik zijwaarts op de grond gaan zitten en zie dan maar eens overeind te komen. Als je dat overkomt bij Albert Heijn is dat toch echt lastig. Nee, gewoon bukken en een beetje door de knieën gaat prima maar niet op je hurken gaan zitten. Ik kies maar voor de optie vriendelijk vragen, werkt heel goed. Maar, hoe ouder, hoe strammer, al zal dat niet voor iedereen gelden. Veel mensen krijgen last van artrose en artritis, waardoor bewegen moeilijker wordt. Wat is het verschil eigenlijk tussen artrose en artritis?
Wat is artrose precies?
Hoewel artrose meestal alleen geassocieerd wordt met gewrichtsslijtage en kraakbeenslijtage, is er bij dit ziektebeeld zeker ook sprake van een ontsteking, die een direct gevolg is van de ontstane schade [2]. De kraakbeenslijtage, en uiteindelijk het bot-op-bot contact door de afwezigheid van kraakbeen, leidt samen met de lokale ontsteking tot de kenmerkende pijnklachten.
In tegenstelling tot reumatoïde artritis, uit artrose zich bij veel mensen in slechts één gewricht, al kan dit zich wel uitbreiden naar meerdere gewrichten (wanneer dit meer dan 5 gewrichten betreft, heet het ‘polyartrose’). In veruit de meeste gevallen is het gewricht van de knie of de heup aangetast .
Wat is artritis?
Artritis
Artritis een ontsteking binnen in het gewricht. Artritis ontstaat door reumatische aandoeningen, infecties of door een verwonding. Vaak bedoelt men hetzelfde als men spreekt over ‘reumatoïde artritis’, en men heeft het over deze vorm als men het over reuma heeft. We gaan in onderstaande tekst dus uit van RA (reumatoïde artritis).
Deze ontstekingen in de gewrichten zijn over het algemeen erg pijnlijk. RA ontstaat door een fout in het afweersysteem en valt onder de auto-immuunziekten. Het begint doorgaans in de handen (vingers) en bij de tenen.
Door de ontstekingen veranderen de gewrichten en kunnen vergroeiingen ontstaan.
Onderstaande kenmerken zijn de belangrijkste klachten bij reumatoïde artritis:
ochtendstijfheid vermoeidheid griepverschijnselen
De diagnose reumatoide artritis wordt gesteld op een combinatie van criteria waarvan de ARA-criteria het meest gebruikt is.
1. ochtendstijfheid 2. artritis tegelijk optredend in 3 of meer gewrichtsgroepen. 3. artritis van ten minste 1 handgewricht. 4. symmetrische artritis. 5. onderhuidse reumaknobbels. 6. reumafactor aantoonbaar. 7. radiologische veranderingen.
Ik hoop dat het verschil een beetje duidelijk is, volgens mij heb ik allebei, al denk ik wat minder artritis en meer slijtage. Een heel goede site, waar je alles hierover kunt vinden
